In Dames 1 zitten drie speelsters die werken of studeren in een omgeving waarin het merendeel uit man bestaat. Die wereld is wezenlijk anders dan wanneer ze met hun team op het handbalveld staan. In beide werelden voelen de dames zich thuis. Op Internationale Vrouwendag willen we weten wat het verschil is tussen vrouwen en mannen binnen en buiten het veld. Een direct antwoord van een van dames: “Vrouwen zijn geniepiger, als de scheids niet kijkt, trek je zo even aan dat beha-bandje.”
We spreken met Dalou van den Bosch (hoekspeelster) en werkende in een gevangenis, Ruth Meijers (middenopbouwer), werkzaam als uitvoerder renovatiewerkzaamheden bij een groot aannemersbedrijf en Amber Princen (rechteropbouwer) studeert Bouwkunde aan het hbo in Den Bosch.
Ze zijn het alle drie eens dat mannen tegenwoordig veel voorzichtiger zijn in hun uitspraken. Maar in een mannenberoep of -studie, moet je als vrouw met name hun humor begrijpen. Amber vertelt “tijdens mijn stage op een bouwplaats, voelde ik me als 17-jarige wel eens oncomfortabel, maar inmiddels ben ik ook zelf veel directer.” Dalou herkent dat: “Ik behartig in de gevangenis de belangen van een gedetineerde. Ik moet soms tegen een collega of iemand van de gemeente ingaan om mijn punt te maken. Die kans krijg ik maar één keer, dus dan moet je duidelijk en direct zijn.” Ruth vult aan: “mannen zijn tegenwoordig toch wat voorzichtiger in hun uitspraken.”
V.l.n.r. Amber, Dalou, en Ruth
Vrouwenhandbal
Wanneer het gesprek gaat naar het sportveld laten de dames weten dat bij vrouwenhandbal de shirts van de tegenstander net iets langer worden vasthouden of zelfs hun nagels iets dieper zetten in de arm van een tegenspeelster. Amber vindt dat vrouwen ook meer wrok hebben, ze blijven langer hangen in hun irritatie dan mannen. “Vrouwen in handbal zijn veel geniepiger”, zegt Ruth: “Vrouwen doen meer als de scheids niet kijkt. Ze trekken zo even aan je beha-bandje.”
Volgens de dames krijgen handbalsters sneller 2 minuten tijdstraf in een wedstrijd als ze een mannelijke scheidsrechter hebben. “De mannen zijn sneller geïrriteerd van ons geniepig gedrag en onze non-verbale communicatie. Daar zijn Ambers rollende ogen het toppunt van. “Ze draait haar ogen eng ver weg als ze het niet eens is met de scheidsrechter maar dat kost haar ook vaak 2 minuten!” Ruth heeft nog een advies: “ik geef na de wedstrijd de scheidrechter altijd een handje om hem te bedanken, wie weet helpt het als je hem weer tegenkomt.”
Amber Princen: “Om een goed team te kunnen zijn, moet iedereen de kans krijgen om te leren zodat we allemaal op hetzelfde hogere niveau komen. Wij vrouwen geven elkaar makkelijker de ruimte om te groeien, om te leren en samen te spelen.”
Geef de ruimte
“Handballen is een teamsport, dat doe je samen. Het heeft geen zin om alleen uit te blinken, en jouw instelling moet passen binnen het team”, zegt Dalou en Amber vult aan: “ik denk dat mannen meer individueel spelen. Ons damesteam is echt gegroeid tot één team. Om een goed team te kunnen zijn, moet iedereen de kans krijgen om te leren zodat we allemaal op hetzelfde hogere niveau komen. Wij vrouwen geven elkaar makkelijker de ruimte om te groeien, om te leren en samen te spelen. We moeten, ook binnen Rapiditas, ruimte geven aan jong talent om te leren.”
Ruth (linksboven), Amber (linksonder) en Dalou (rechts)
Coachen zonder gedoe
De dames worden al een paar jaar gecoacht en getraind door een man: Mathijs Woolderink. De dames zijn unaniem dat een mannelijke coach echt past bij hun team. “Mathijs gaat minder in op het (vrouwen)gevoel van ons. Daardoor is ons team in evenwicht en is er nooit ‘gedoe’. Ruth heeft bij andere clubs ook vrouwelijke trainers gehad: “ze zijn over het algemeen wel beter in communiceren, ze leggen meer uit en dat geeft ook minder gedoe.”
Ze loven de oneindige creativiteit in trainingsvormen van Mathijs: “de opbouw, afwisseling in technieken en oefeningen zijn super en vaak ook afgestemd op onze aankomende tegenstander. Je staat nooit in een rijtje stil om te wachten op de volgende oefening en iedere training is een verrassing.”
Ruth Meijers: “Ik geef na de wedstrijd de scheidrechter altijd een handje om hem te bedanken, wie weet helpt het als je hem weer tegenkomt.”
Toch kiezen
Ruth heeft nog een goed advies voor jonge meisjes die handballen: “Ik ben ooit met mijn team naar het WK geweest. Op de terugweg zei de coach tegen mij dat ik een topspeelster ben in zijn team omdat ik op iedere plek kan worden ingezet. Maar, zei hij, als je je gefocust had op één positie en die getraind had was je op een veel hoger niveau gekomen. Dus soms is een keuze maken, wel belangrijk.”
In een mannenwereld werken heeft voor deze speelsters in ieder geval het voordeel dat ze directer zijn en niet zo snel op hun tenen zijn getrapt.
Kom Dames 1 aanmoedigen in de bekerfinale!
Op dinsdag 5 maart won Dames 1 de halve bekerfinale van Zwart Wit DS1 met maar liefst 10 doelpunten verschil. De eindstand werd 28-18. Op zondag 26 mei spelen de dames de bekerfinale in Sporthal Aan de Bron. Ben jij erbij om ze aan te moedigen?
